|

|
Siliman Eilanden en Richelieu Rock.
|
Zoals gepland zijn op 8 november Edy en
Jolanda aangekomen in Bangkok en doorgereisd naar Pattaya
om mij te bezoeken. De eerste drie dagen was ik nog volop
met mijn training bezig. ’s Avonds hebben we gezellig
een paar biertjes gedronken op Walking Street.
|
Op de 12e zijn we naar Phuket gevlogen. We hebben in
hetzelfde restaurantje geslapen, waar ik de eerste keer
in Phuket ben geweest. Schoon en zeker goed genoeg voor
twee nachtjes slapen.
|
Bij de duikshop zijn we onze liveaboard gaan betalen
en hebben we een extra dagtrip geboekt in Phuket naar Racha
Noi. Een eiland ook voor de kust van Phuket. Deze duik
hebben we niet veel bijzonders gezien. En de vorige duiken
in Phuket waren een stuk beter. Maar natuurlijk wel heel
gezellig weer een dagje op de boot.
|
De volgende dag werden wij om 6 uur in de ochtend opgehaald.
De reis naar de haven heeft ruim 2 uur geduurd in de minibus.
Bij de haven aangekomen werden we ingedeeld in onze boot.
De boot lag al bij de Siliman Eilanden en we zijn per speedboot
daar naar toegebracht. Veel te veel mensen in het bootje
dus erg krap.
|
De eerste dag hebben we gedoken op de Siliman
Eilanden en wel bij het rif East of Eden en Three Trees. Beide
duikstekken bevinden zich op eiland nummer 9. De eilanden
zelf hebben geen naam maar ze hebben allemaal een nummer
toegewezen gekregen. Alle eilandjes behoren tot het nationaal
park. East of Eden was een erg mooi rif. Een zachte helling
die naar 35 meter liep en volop begroeid met hard en zachtkoralen.
Tussen en boven de koralen grote scholen glasvisjes. Het
rif heeft een bekende bewoner. Een blijkbaar oude murene
die de duikers heel dicht benaderd om te kijken of toch
niet iemand voedsel voor hem heeft meegenomen. Op 35 meter
diepte vinden we een grote rog (Himantura Fai) met de engelse
naam Pink wiptailray. Altijd erg mooi om te zien. Bij Three
Trees komen Edy en Jolanda hun eerste luipaardhaai tegen.
Prachtig beest om te zien.
|
Die avond vertrekt de boot al richting
Richelieu Rock, maar eerst doen we Koh Bon aan. Dit rif
staat bekend om zijn vele ontmoetingen met manta’s.
Helaas hebben wij niet het geluk deze prachtige beesten
te ontmoeten. Buiten de manta’s is het rif niet veel
bijzonder. Veel is stuk, wellicht door de tsunami, en op
een paar mooi gecamoufleerde schorpioenvissen na komen
we niet veel tegen.
|
 |
|
|