|

|
Ik moet één nacht in Kota Kinabalu blijven
voordat ik de volgende ochtend verder vlieg naar Layang
Layang. Het is even zoeken naar een hotel. Alles is volgeboekt.
Schoolvakanties. Heb ik weer. Nou ja de taxichauffeur is
geduldig en na een hotelletje of drie vind ik dan toch
een onderkomen voor die nacht. Het hotel is pas net open
en dat is dan ook direct te merken. Er is geen restaurant,
telefoon is niet aangesloten en de tv op de kamer staat
er alleen nog maar voor de sier. Niet dat ik hem wil gebruiken
want ik ga de stad in. Ik eet nog een keertje in het Italiaanse
restaurantje waar Manon, Olaf en ik de laatste keer ook
hebben gegeten. Heerlijk hoor. Echte pizza i.p.v. rijst.
|
Om vijf uur in de ochtend gaat al weer de wekker. Als
ik zo terug kijk op het laatste half jaar is het echt ongelooflijk
de tijden dat ik opsta. Ja je moet er wat voor over hebben
hè.. … komt niet voor niets…(ahum).
|
Het vliegtuigje dat mij naar Layang Layang brengt is
weer een avontuur apart. Volgens mij is deze zeepkist al
in de jaren zeventig afgeschreven maar doet nog dagelijks
dienst om mensen van Kota Kinabalu naar Layang Layang te
vliegen. Op hoop van zegen dan maar. Via de laadklep lopen
we het vliegtuig naar binnen. De motoren brullen al volop
als onze lieftallige stewardess haar veiligheidsinstructies
kalm en zonder microfoon voor haar uit babbelt. Geen mens
die er wat van verstaat maar ach het gaat om het idee toch?
|
Wonder boven wonder landen we dan toch een uur later
op Layang Layang. Het eiland is eigenlijk niet meer dan
een veredelde koraalblok wat boven water uit steekt. De
marine heeft er in de jaren zeventig een landingsstrip
gebouwd en een marinebasis gevestigd. Deze is er nog steeds.
Sinds een heel aantal jaren is er ook een ressort bij gebouwd.
Buiten dat is er dan ook helemaal niets. Alleen maar kilometers
en kilometers open zee.
|
Alle duiken zijn hier langs diepe drop offs. De eerste
duik belooft veel goeds. Prachtig zicht, steile wanden
en het koraal is in goede staat. We zien verscheidene grote
rifhaaien en boven ons zwemt sierlijk een mobula voorbij.
Een topduik! De tweede dag gaat ook goed van start. Bij
de afdaling komen we een hele grote school makrelen tegen.
De school neemt de vorm aan van een tornado en cirkelt
prachtig rond. Woah. Ik duik de diepte in om die van onderen
te kunnen filmen. Ik hoop echt dat die beelden gelukt zijn!
|
|
|
|
|